Rondetafel: Zelfverzekerde CFO meets (te) zelfkritische CHRO
Vooroordelen genoeg over de verhouding tussen Chief Financial Officers en Chief Human Resources Officers. Maar schuiven beide beroepsgroepen juist niet steeds meer naar elkaar toe?
In een door Oracle mogelijk gemaakte roundtable spraken twaalf CFO’s en CHRO’s onder de bezielende leiding van moderator Kevin Mottard (Alex van Groningen), over de laatste ontwikkelingen in die relatie tussen Finance en HR.
Talenten en people analytics
Wat komt als HR-professional bij je op als je aan finance denkt, en hoe is dat omgekeerd? Op de openingsvraag van Kevin Mottard reageerden CHRO’s met: ‘partner in crime’, ‘efficiency’, ‘budgetrondes’ en ‘cijfertjes’. Omgekeerd pareerden de CFO’s hun HR-collega’s met omschrijvingen als ‘groen’, ‘transitie’, ‘personeelszaken’, ‘talenten’ en ‘people analytics’.
Waarna door het rondje langs de twaalf aanwezigen toch ook die al langer bestaande vooroordelen tussen beide bloedgroepen nog eens voor het voetlicht kwamen. Een HR-directeur van een grote organisatie met vestigingen in heel Nederland vertelde dat binnen zijn organisatie Finance erg op de kosten stuurt en het resultaat als eerste plaatst. Hij brak een lans om niet alleen op de financiële resultaten van het lopende jaar te sturen, maar ook verder, naar de nog komende jaren, te kijken.
Finance en HR hebben elkaar nodig
Dat Finance en HR zeker niet recht tegenover elkaar staan, benadrukte een CFO met de woorden: “Wij hebben elkaar nodig in de samenwerking. Denk aan de transitie. Bij mijn bedrijf verloopt dat heel goed.” Dat Human Resources hard nodig is in deze tijden van snelle veranderingen, zeker ook op de arbeidsmarkt, beaamde iedereen in het Amstelveense The WineKitchen at Sea.
Eén van de zes aanwezige CHRO’s: “Wij doen dingen die nodig zijn, niet omdat we het leuk vinden. Het is geen HR-feestje. Met Finance hebben we een partnership. Je kunt daarin heel goed samen optrekken. Zodat ik uitstekend kan draaien als het bijvoorbeeld om talentmanagement gaat.” Eén van de CFO’s, beamend: “HR als Finance zijn beide dienstverlenend aan de business.”
HR heeft Finance nodig
Opvallend was het relaas van een andere CHRO: “Human Resources heeft Finance nodig om HR discipline bij te brengen. CFO’s hebben veel meer dat procesmatige denken in zich.”
“Een paar jaar geleden heette HR nog Personeelszaken”, aldus één van de CFO’s. “Daarna werd het Personeel & Organisatie, dat moest, daarin werd stevig geïnvesteerd. Van anderhalve paardenkop naar het opschalen van programma’s. Van beoordelingsronden naar ontwikkeltrajecten en talentontwikkeling. Geen eenrichtingsverkeer, maar wisselwerking.”
‘De O werd vergeten’
Een ander, refererend aan de ‘afdeling P&O’ van weleer: “Werd die O van organisatie niet snel vergeten en ging het vervolgens vooral om de P van Personeel? Ik mis bij HR vaak niet alleen die ‘O-kant’, maar ook de analytics.” De HR-directeur van een florerend familiebedrijf: “Wij zijn recent verkocht aan een Private Equity-partij. En bij PE prevaleren toch vooral de cijfers. Daar ligt nu zoveel nadruk op.”
Consensus was er ook: HR-adviseurs moeten veel meer het veld in, en zich niet bezighouden met het controleren van de salarissen of het uitdelen van laptops. Eén van de beide aanwezige Oracle-managers haalde een internationaal onderzoek over HR en Finance aan. “Maar 30 tot 35 procent van de CFO’s ziet HR strategische waarde aan de organisatie leverend. Onder CEO’s is dat percentage veel hoger, wel 55 procent. Bestuursvoorzitters zien die waarde van HR dus wel.”
'HR is daar nog lang niet'
Maar hoe effectief zijn executie- en slagkracht van Human Resources eigenlijk? Finance levert tastbare producten, zo werd opgemerkt. HR ook, maar anders. Veel meer fluïde. “Finance is de businesspartner van de CEO, daar is HR nog lang niet”, aldus een HR-directeur. “Mooie ideeën, maar als het op echt leveren aankomt… In samenwerking met Finance kan Human Resources dat wel. Want je kunt niet alles in geld uitdrukken. Een blije medewerker, wat levert dat nou eigenlijk op?”
Zowel CFO’s als CHRO’s wijzen op succesverhalen, die er in de samenwerking wel degelijk waren. Bijvoorbeeld bij de reorganisatie van een grote Nederlandse bank. De CHRO van de organisatie met over heel Nederland verspreide arbeidsplaatsen: “Op de vraag ‘Deze afdeling creëert geen waarde, moeten we die dan niet opheffen?’, hoor ik te vaak als antwoord: ‘Maar het zijn zulke aardige mensen!’”
Snijden in opleidingsbudget
De aanwezigen concludeerden dat zowel CFO's als de CHRO's de capaciteiten hebben om breder te kijken. Maar dat Finance iets verder is met ‘het noodzakelijke’. Duidelijk is volgens hen ook dat bedrijven waar Human Resources nog niet erg strategisch werkt, heel snel snijden in het opleidingsbudget. Een CHRO pleitte ervoor dat Finance de financiële basiskennis in de organisatie vergroot.
Eén van de Oracle-managers: “HR moet nog veel meer data gebruiken dan nu. Vaak is er geen goed inzicht in de skills van medewerkers. Dat is echt een toegevoegde waarde voor Human Resources. Ook als sparringpartner in de boardroom.”
CHRO blijft hangen in 'nice to have'
“Wij hebben met zoveel aspecten van doen”, aldus een CHRO. “Vrouwen aan de top, inclusiviteit, diversiteit, mensen die alleen in een Co2-neutraal gebouw willen werken… Finance krijgt tijd en ruimte om te sparren met de CEO. Of er evenredig in HR en Finance wordt geïnvesteerd? Nou, nee hoor. De CFO geldt toch vaak als ‘need to have’, daar waar de CHRO blijft hangen aan dat ‘nice to have’-logo…”
Een CHRO kaart een heel ander aspect aan: “In mijn organisatie wordt wel geïnvesteerd in mensen, maar niet genoeg. Er is te weinig succesvolle waardecreatie. ‘Ja, Piet was zo’n goede techneut. Maar nu, als manager, prutst hij maar een beetje wat aan’.”
Een CFO: “Businesspartner worden, nou dat heeft ons ook twintig jaar gekost. En als de rapportage niet klopt, dan houdt het op. Tsja, als ik aan HR vraag hoeveel mensen we eigenlijk in dienst hebben, moet ik een dag op het antwoord wachten!”
Veel gemeenschappelijks
Zijn Finance collega: “De beste researchers worden managers gemaakt. Als dank voor hun diensten. Zo fout als wat!” En: “HR voelt zich qua volwassenheid wat achterlopen, maar ik zie ook veel gemeenschappelijks!” Eén van de CHRO’s, in reactie: “Gelijkwaardig als partner in de business zitten. Dat is mijn doel. Maar om dat te bereiken, hebben we nog een lange weg te gaan.”
Na deze roundtable is één ding duidelijk: daar waar CHRO's vooral erg zelfkritisch zijn, soms té zelfkritisch, gelden de CFO's als zelfverzekerd.