Dit gebeurt er als we stoppen met kwartaalcijfers

De Amerikaanse president Trump heeft voorgesteld om van kwartaalcijfers naar halfjaarlijkse cijfers te gaan. Wat zou dit voor gevolgen kunnen hebben?

Veel managers geven aan dat de druk van kwartaalcijfers een negatieve invloed heeft op hun vermogen om te focussen op de lange termijn. Daarom zijn er veel voorstanders van Trump, die vinden dat we van de verplichting tot het presenteren van kwartaalcijfers af moeten stappen. Tegenstanders denken de maatregel niet de beloofde stimulans zal zijn voor lange termijn investeringen en ook niet leidt tot een einde aan het zogenoemde earnings management, het oppoetsen van de cijfers. Zij verwachten dat managers in plaats van op kwartaalcijfers, zich gaan focussen op het rapporteren van goede halfjaarcijfers. Afschaffing zou ook leiden tot minder transparantie bij bedrijven.

Maar wat de daadwerkelijke impact van zo’n maatregel is blijft natuurlijk gissen. In het debat staan twee kampen met twee uiterst verschillende meningen tegenover elkaar. De daadwerkelijke gevolgen lijken lastig te voorspellen.Toch is er een voorbeeld, laat Shivaram Rajgopal, professor in accounting en auditing aan de Columbia Business School zien. 

In 2007 werden bedrijven in het Verenigd Koninkrijk verplicht om hun cijfers ieder kwartaal te rapporteren. Die verplichting verviel in 2014. Hieruit blijkt dat de werkelijke gevolgen ergens in het midden van de voorspellingen liggen. De maatregel leidde niet tot het einde van het korte-termijn denken of het oppoetsen van de cijfers, maar het verwoestte ook niet de transparantie van organisaties. 

Dit is wat er gebeurde toen rapportages ieder kwartaal verplicht werden. 

  • Bij de start van de verplichting tot het presenteren van kwartaalrapportages, werd er niets bepaald over het format. Dit leidde ertoe dat het aantal bedrijven dat in hun kwartaalrapportages daadwerkelijk kwantitatieve informatie gaf over opbrengsten en verkopen, daalde. Het aantal bedrijven dat jaarlijks rapportages uitbracht die deze informatie wel gaf, steeg daarentegen.  
  • Na de implementatie van deze regel bleken bedrijven niet minder te investeren. Het is daarom onwaarschijnlijk dat het afschaffen van de verplichting tot kwartaalrapportages leidt tot minder kortetermijndenken. 
  • Analisten bleken meer accurate voorspellingen te kunnen doen. Meer bedrijven werden door analisten gevolgd en het verschl tussen de voorspellingen van analisten en de werkelijke cijfers werd kleiner. 

Toen deze verplichting in 2014 werd opgeheven, stopte slechts 9 procent van de bedrijven met het rapporteren van kwartaalcijfers. De meesten wilden waarschijnlijk niet gezien worden als bedrijven die iets te verbergen hadden, aldus de onderzoeker. 

Voorstanders van deze maatregel geloven dat dit leidt tot minder druk onder managers voor het afgeven van een winstverwachting. Het tegenovergestelde lijkt waar. Bedrijven die in het verleden al geen winstverwachting afgaven, waren de eerste die stopten met rapporteren toen de kwartaalverplichting verviel. Bedrijven die wel winstverwachtingen afgaven, bleven trouw hun kwartaalcijfers rapporteren. Daarnaast bleek de maatregel niet te leiden tot een stijging in het aantal lange termijn investeringen. 

De kern van dit vraagstuk is hoe bedrijven kunnen balanceren tussen het maken van investeringen voor de lange termijn, zonder gebukt te gaan onder de druk van korte termijn rapportages. Door de verplichting op te heffen geef je bedrijven de kans zelf in te schatten of het marginale verlies van analisten die het bedrijf volgen opweegt tegen de besparingen van tijd en geld.  

Boven alles zou het initiatief van Trump een gesprek kunnen starten over hoe bedrijven van simplistische cijfers over de winst per aandeel kunnen gaan naar een discussie met hun stakeholders over hoe ze daadwerkelijk waarde op de lange termijn kunnen creëren. Deze discussies zouden vaker plaats moeten vinden, ongeacht of bedrijven ieder kwartaal of elk half jaar hun cijfers rapporteren, aldus Rajgopal.

[Bron: HBR.org]

Gerelateerde artikelen