“Wat je ziet is dat functiehuizen soms niet echt meer aansluiten op de huidige marktsituatie.”

Hoe belonen we Finance talent op een manier die de begroting niet overvraagt? Hoe zorgen we dat talent niet wordt weggekaapt door headhunters en concurrenten die een hoger salaris bieden? Verdienen we als CFO wel genoeg?

Als financieel leider houd je toezicht op uitgaven binnen je organisatie en dus ook op loonontwikkelingen. Er zijn daarbij een aantal vragen waar je als CFO zeker je hoofd over kunt breken. Hoe belonen we Finance talent op een manier die de begroting niet overvraagt? Hoe zorgen we dat talent niet wordt weggekaapt door headhunters en concurrenten die een hoger salaris bieden? Hoe bind je vaste medewerkers, voor wie er ook grote kansen liggen in een lucratief freelance bestaan? Hoe kijken wij naar de salarissen binnen ons eigen Finance team? En vooral ook, hoe kijken onze Finance-professionals naar hun eigen beloning?

Finance Factor deed vorig jaar onderzoek naar de ‘De toekomst van de Finance professional 2.0’. Daarbij werd ook gevraagd naar de (perceptie van) salarissen en beloningen voor financials. Het onderzoek werd uitgezet onder 420 CFO’s en C-level controllers, waarvan er uiteindelijk 270 meededen. De respondenten waren ook allemaal betrokken bij hiring en het onderzoek leverde een aantal interessante uitkomsten op.

Uurtarieven financial vallen niet uit de toon

Zo viel onder meer op dat het gemiddelde uurtarief voor interim-financials lager lijkt te liggen dan dat van niet-financiële interimmers: € 110 gemiddeld tegen € 128 gemiddeld, volgens onderzoek van de Raad voor Interim Management in 2021. Uit de respons bleek ook een groot verschil in tarifering tussen controllers en CFO’s, namelijk een gemiddeld tarief van € 96 (Controller) versus € 137 (CFO) per uur.

Uit het onderzoek van Finance Factor kwam ook naar voren dat de verschillen in gemiddelde beloning voor financials, niet zo veel verschillen per sector. Dat in de zorg gemiddeld hogere tarieven voor financials werden gegeven dan bijvoorbeeld in de industrie en technologie, media & telecom, zou er misschien mee te maken kunnen hebben dat in de zorg veel minder Finance professionals werkzaam zijn, waardoor het gemiddelde uurtarief omhoog wordt getrokken door de (gemiddeld hogere) beloningen voor CFO’s en financieel-directeuren.

MASTERCLASS Finance Factor op Leadership in Finance Summit 2023: 'Check your assumptions at the door'

Tijdens de CFO Summit ‘Leadership in Finance’ op 31 oktober organiseert Finance Factor een de Masterclass: Data: van aannames naar onderbouwing, door Louis de Roo, Data Strategy Leader bij E-mergo.

Wil je hier bij zijn? Geef je dan op via: https://leadershipinfinancesummit.nl/

Schaarste en stijgende tarieven

De schaarste op de arbeidsmarkt – ook voor de Finance professionals – lijkt niet tot exorbitant hoge beloningen te leiden, in ieder geval niet in vergelijking tot de beloningen van andere interim-professionals. Toch ziet Albert Allmers, directeur van Finance Factor dat de tarieven nog steeds flink in de lift zitten: “De beloningen voor financials stijgen, nog steeds. Eigenlijk al sinds Covid-19. Veel organisaties werden er toen mee geconfronteerd dat hun Finance organisatie niet sterk en flexibel genoeg kon meebewegen. De pandemie heeft veel pijn blootgelegd. De interim-professional profiteert daar nu van. Hij kent ook steeds beter zijn waarde.”

Als intermediair is Allmers zelf ook betrokken bij het onderhandelen tussen opdrachtgevers en interimmers: “Wat je wel ziet is dat functiehuizen soms niet echt meer aansluiten op de huidige marktsituatie. Kandidaten zijn mega-kritisch en ja, het leven wordt duurder, ook voor financials.”
Maar ook opdrachtgevers zijn kritisch: “Onze klanten blijven ondanks de schaarste ontzettend kritisch op de competenties en ervaring van hun hires. Men weigert concessies te doen. Terecht, maar dat maakt het voor ons nog ingewikkelder.”
De conversie – de tijd tussen de uitvraag van vaste bemiddelingstrajecten en ondertekening van een contract – loopt daardoor enorm op. “Vroeger sprak je van acht tot twaalf weken, nu soms wel een half jaar. Dat gat vult men dan op met interimmers.”
Zolang de schaarste zo hoog blijft als nu, blijven de tarieven ook hoog, volgens Allmers: “Tenzij we straks in een kille recessie terechtkomen. Maar zelfs dan zal men natuurlijk behoefte houden aan goede financials om cashflowmanagement en financiering in goede banen te leiden.”

Op zoek naar freelance bestaan

Uit het onderzoek komt ook naar voren dat veel Finance professionals overwegen om op zoek te gaan naar een ander dienstverband: 32 procent van de respondenten geeft aan van baan te wisselen (nieuwe vaste baan) en 21 procent van de respondenten is bezig zichzelf te verzelfstandigen (interimmer), of neemt zich dit voor.
Allmers snapt wel waarom: “Steeds meer financials durven freelance te gaan. Dat interim-financials soms al drie maanden voor het einde van hun oude opdracht, alweer worden gevraagd voor de volgende, maakt dat de poule voor een vaste baan kleiner aan het worden is.”

Over wat voor financials we het dan hebben? “Assistent controllers zullen ook wel veel gevraagd worden, maar ik bemiddel met name in het hogere segment. Professionals met goede competenties – en meestal ervaring van minimaal vijf tot tien jaar, veelal postdoctoraal opgeleid.”

Wat ook meespeelt is dat er actief wordt geworven door bedrijven zelf. Van de ondervraagde Finance professionals geeft 55 procent aan regelmatig benaderd te worden voor een andere functie – 21 procent had op het moment van onderzoek zelfs de keuze uit meerdere functies of opdrachten. Een flink deel van de respondenten laat zich ook bemiddelen door een bureau. In vergelijking met de totaalscore, is dat zeker het geval bij controllers (31 procent versus 26 procent). Of onvrede over het huidige salaris een rol speelt bij het rondkijken van controllers wordt niet genoemd – wel wordt in het onderzoek gesteld door de respondenten dat er sprake is van ‘tariefsverhoging als reactie op de schaarste’.

Carrière, vrijheid, impact maken

Toch geeft een meerderheid van financials aan dat het niet zozeer de beloning is die verleidt tot vertrekken, maar dat men als professional vooral gelukkig wordt van kansen om een organisatie succesvol te maken. Efficiënt kunnen werken en een betrouwbare bedrijfsvoering prevaleren als meest belangrijk in het werk van de Finance professional (45 procent), ver boven zaken als zingeving (9 procent) en beloning (ruim 5 procent).

Uit de respons op het onderzoek lijkt geen sprake van overmoedig handelen als het gaat om van baan wisselen. De Finance professional handelt pragmatisch, nuchter en misschien wel een tikkeltje conservatief. Want maar liefst 75 procent van hen kiest meer behoudend, namelijk een functie passend bij kennis en kunde. Voor de CFO ligt dit percentage zelfs boven de 80 procent. Ook een promotie vindt overwegend alleen plaats als men echt het gevoel heeft daar aan toe te zijn (28 procent van alle respondenten).
Een bemiddelaar wordt, meer dan als reddingsboei, gezien als een netwerkmogelijkheid voor de lange termijn. Bemiddelaars vergroten de kansen en inzet op andere, echt passende posities, omdat men elkaar in de loop van de jaren leert kennen.

Slechts drie procent van de ondervraagde financials durft in het diepe te springen en een functie aan te nemen als men het gevoel heeft nog te weinig kennis, kunde of gravitas te hebben. Vooral interim professionals geven aan dat flexibiliteit en controle over de eigen carrière belangrijke componenten zijn in hun kijk op de arbeidsmarkt. Men ziet kansen om in diverse organisaties werkzaam te zijn en ervaart de luxe van ‘nee zeggen’ en selectief kunnen zijn; ‘ik kies de leukste opdrachten’ is een veel genoemde overweging.
Allmers herkent de uitkomsten uit het onderzoek ook in zijn eigen praktijk: “Voor ons is het wel een enorme uitdaging. De inkooptarieven gaan omhoog en je bent niet de enige bemiddelaar, dus inhoudelijk de beste opdracht kunnen aanbieden is heel belangrijk in ons vak.”