Air France loopt kleerscheuren op

Het was een vreemd tafereel, twee heren in pak die half ontkleed door beveiligers over een hek werden geholpen om te ontsnappen aan een woedende menigte. Het betrof hier geen bondscoaches van een verliezend Afrikaans voetbalelftal, maar twee directieleden van Air France die werden belaagd door woedende werknemers die het niet pikken dat er 2900 banen bij de luchtvaartmaatschappij op de tocht staan.

Het is te gek voor woorden. Ik kan me niet herinneren dat in Nederland ooit een directeur voor zijn leven heeft moet rennen na de aankondiging van een reorganisatie. Ook hier lopen de gemoederen in het heetst van de strijd soms hoog op, maar er is nooit sprake fysiek geweld. De Fransen hebben er minder moeite mee. Hoewel de vakbonden zeggen zich te distantiëren van het geweld van de werknemers, spelen zij op de achtergrond wel degelijk een rol. Zij hebben het conflict over de reorganisatie van de luchtvaartmaatschappij vanaf het begin op scherp gezet door ieder compromis uit te sluiten.  De bestorming van het kantoor van Air France is geen nieuw fenomeen. In het verleden hebben radicale Franse vakbonden vaker hun toevlucht genomen tot geweld of bedreiging om hun zin door te drijven. Het land kent een geschiedenis van bedrijfsbezettingen en gijzelingen van directeuren. Vorig jaar waren er minstens twee gevallen van ‘boss-napping’. De directie van de sigarenfabriek Seila werd gegijzeld nadat ontslagen in de fabriek in Nantes waren aangekondigd. Ook twee directieleden van bandenfabrikant Goodyear werden twee dagen gegijzeld in hun kantoor na de aankondiging van een herstructurering. Officieel worden deze acties uitgevoerd door boze werknemers, maar op de achtergrond spelen de vakbonden wel degelijk een rol. Vaak is aan een gijzeling al een langdurige hetze door de vakbonden vooraf gegaan.  De Franse premier Manuel Valls sprak zijn afschuw uit over de acties bij het hoofdkantoor van Air France. De luchtvaartmaatschappij zelf kondigde aan de betreffende demonstranten te zullen aanklagen wegens fysiek geweld. Ik wens ze veel succes. Eerdere gewelddadige acties bij arbeidsconflicten liepen altijd met een sisser af. Er volgden zelden straffen.  Het is te hopen dat deze escalatie van geweld de betrokken partijen met beide benen op de grond heeft gezet. De directie van Air France heeft laten weten door te willen gaan met de onderhandelingen en de bonden geven aan in te willen gaan op de uitnodiging. Er moet echt wat gebeuren om Air France in de lucht te houden. Nadat eerdere pogingen tot kostenbesparing vastliepen op een veto van de piloten, is het geduld van Air France-topman Alexandre de Juniac op. Nu is het tijd voor Plan B waarbij hard wordt ingegrepen in het personeelsbestand en vliegroutes worden geschrapt.  Op het hoofdkantoor van KLM in Amstelveen houden ze ondertussen de adem in. Mocht Air France er niet in slagen op korte termijn tot een kostenbesparing te komen dan zal dat ernstige gevolgen hebben voor heel Air France-KLM. Dat is zuur voor de KLM want hier is men er via het Hollandse polderen wel in geslaagd met alle betrokken bonden tot afspraken te komen over kostenbesparingen. Mochten de plannen van Air France niet doorgaan, dan zal ook de KLM als gevolg hiervan kleerscheuren oplopen.