“Als Brussel straks een bolwerk wordt waar autocratie, corruptie en willekeur van beleid de norm worden, zoals nu al het geval is in sommige Europese landen, is dat niet gunstig voor het bedrijfsleven.”

Overal binnen de EU zie je autocratische partijen opkomen die media aan banden leggen, corrupt zijn, de rechtstaat proberen te ondermijnen. Met de verkiezingen in juni krijgt deze beweging waarschijnlijk ook voet aan de grond in Brussel. Sterker nog, sinds TTIP vastliep doordat allerlei maatschappelijke organisaties aan de bel trokken, zijn het zelfs Christen-Democraten die plannen overnemen van extreem-rechts om organisaties als Transparancy International, Corporate Europe Observatory financieel af te knijpen. Rechts-conservatieve partijen vinden dit soort partijen lastig omdat ze kritisch zijn wanneer mens en milieu in het gedrang komen door het bedrijfsleven. Er is nu al gebrekkig zicht op wat er in Brussel gebeurt en als je dit soort organisaties probeert te defunden, dan is er dus steeds minder toezicht en tegenspraak. De journalistiek is namelijk echt ondervertegenwoordigd. Onze FTM redactie in Brussel is twee keer zo groot als die van de NOS.

Ook lid worden van het CFO.nl Panel?

Als betrokken CFO kun je samen met vakgenoten invloed uitoefenen op de toekomst binnen jouw sector. Bespreek belangrijke trends, ontwikkelingen en strategieën tijdens onze online CFO.nl Panels. Geïnteresseerd in kosteloze deelname? Bezoek CFO.nl/panel voor meer informatie en sluit je aan.

Ja, ik meld me aan

Lees ook op CFO.nl: Adriaan Schout: “Bedrijven hebben een CFO die toezicht houdt op beleid. Financieel toezicht in de EU is zwak en gepolitiseerd.”

In mijn nieuwe boek ‘Wie let er op Brussel?’ schrijf ik over hoe toezicht binnen de EU over de hele linie rammelt, terwijl steeds meer regelgeving wordt gemaakt in Brussel. Den Haag is een dorp vergeleken met wat hier wordt besloten. De Europese Unie dijt uit in macht en in omvang en naarmate de controlemechanismen achterblijven, ontstaat er een democratisch gat. Dat is er nu al. Mijn vorige boek ‘Sluiproute Brussel’ ging over Nederlandse bedrijven die via de nationale overheid en los van democratische controle, Europese regelgeving weten te beïnvloeden. Er bestaat ook weinig schaamte over dit soort achterkamertjes. Twee keer per jaar komen alle CFO’s van investeringsbanken, pensioenfondsen, ministers van financiën, eurocommissarissen, Europarlementariërs en toezichthouders bij elkaar op EUROFI, een tweejaarlijks netwerkcongres waar, samen met lobbyisten de financiële koers van de EU wordt besproken. Als bedrijf moet je 50.000 euro betalen om te mogen komen – en als je meer geld neerlegt krijg je spreektijd, of toegang tot VIP-rooms om koffie te drinken met beleidsmakers naar keuze. Ik vind het een heel schimmig gebeuren. Journalisten zijn niet welkom. Eigenlijk vind ik ook dat beleidsmakers EUROFI zouden moeten boycotten zolang daar geen pers mag komen.

Lees ook op CFO.nl: Bart Groothuis: “Ik kijk als VVD’er anders naar een wettekst dan iemand van de GroenLinks-PvdA.”

In deze dynamiek is een krachtig Europees parlement van groot belang. Diederik Samson omschreef het EP weleens als een puber. Soms lukt het om de spierballen te laten rollen, dat hebben we gezien toen het EP Europese gelden aan corrupte, anti-rechtsstatelijke lidstaten liet bevriezen. Maar over de Tunesië-deal werd het EP helemaal niet gehoord. Terwijl daar wel een miljard euro over is gemaakt naar een dictator die nog erger is dat Orbán, wat betreft mensenrechtenschendingen.
Wat er op het spel staat, straks in juni, is de vraag of er nog meer populisten in het EP of in de Europese Raad komen, die de democratische fundamenten onderuit schoffelen. Zeker op het vlak van defensie, uitbreiding, geopolitiek, is het van het belang dat Brussel niet een speeltuin wordt van corrupte autocraten. Dit is ook van belang voor de CFO.
Als Brussel straks een bolwerk wordt waar autocratie, corruptie en willekeur van beleid de norm worden, zoals nu al het geval is in sommige Europese landen, is dat niet gunstig voor het bedrijfsleven. Een gezond vestigingsklimaat betekent namelijk ook: eerlijke concurrentie en een beroepsbevolking die niet helemaal wordt uitgebuit totdat er niets meer overblijft van de koopkracht.

—