Het eigen verhaal

Volgens de jury zijn de jaarverslagen van AEX ondernemingen door de veelgebruikte juridische termen vaak moeilijk leesbaar en dekt de beschreven toestand van het bedrijf en markt in veel gevallen de werkelijkheid niet. Vaak is die minder florissant dan voorgesteld. Ook de Autoriteit Financiële Markten (AFM) is niet echt tevreden over de toelichting in jaarverslagen en stelde eerder al dat beursfondsen het jaarverslag vooral als een invuloefening beschouwen. Wat ontbreekt in het jaarverslag is volgens de jury van de Sijthoff-prijs en de AFM ‘het eigen verhaal’. Dat ‘eigen verhaal’ moet bij voorkeur in duidelijk Nederlands worden geschreven door de CEO en vertelt de stakeholders hoe het werkelijk gaat met de onderneming. Wat zijn de toekomstige kansen en risico’s, hoe ziet het verdienmodel eruit, wat zijn de strategische keuzes, maar ook met welke kwesties de onderneming worstelt of heeft geworsteld, zijn onderwerpen die hierin moeten staan. In de huidige situatie van exponentieel toenemende wet- en regelgeving vergt dat lef van bestuurders. En daaraan ontbreekt het nu net in veel bestuurskamers volgens de jury. Angst is volgens hen teveel leidraad bij het opstellen van het jaarverslag. Authenticiteit gaat verloren nadat de communicatieafdeling en de juridische staf over het jaarverslag zijn gegaan.Terecht stelt de jury dat stakeholders er vanop aan moeten kunnen dat is gepoogd in het jaarverslag een goede voorstelling van zaken te geven. Aandeelhouders hebben goede en betrouwbare informatie nodig om een weloverwogen beslissing te maken. Aan de andere kant is ook de terughoudendheid van bestuurders van AEX-fondsen te begrijpen.De Angelsaksische claimcultuur en social media hebben een dimensie aan de communicatie met stakeholders toegevoegd. Niet alle bestuurders zijn even goed in communiceren en een slip of the tongue kan grote gevolgen hebben. De aandeelhouder onvoldoende informeren echter ook.Veel beleggers kijken voor hun informatie niet meer naar het jaarverslag maar naar analistenrapporten die vaak via een link op de corporate website te vinden zijn. Het is toch vreemd dat ondernemingen het informeren van hun aandeelhouders en andere stakeholders aan analisten overlaten. Via internet kunnen zij tegenwoordig op ieder moment met hun aandeelhouders in contact komen. Door dit regelmatig te doen, en niet te wachten op jaarverslag, kunnen bestuurders een band met aandeelhouders opbouwen. Uiteindelijk streven zij beide het belang van het bedrijf na. Het wachten is nu op bestuurders met lef. Wie durft? En als we dan met zijn allen het ‘eigen verhaal’ zo graag willen, laten we dan ook even afspreken dat we de informatie eerst wegen en laten bezinken voor we met een reactie komen. Het ‘eigen verhaal’ moet worden verteld, maar er moet ook worden geluisterd!