Kap Nâh!!

Iedere keer als Wang Hui, de eigenaar van de Haagse voetbalclub ADO, zijn gezicht in Nederland vertoont moet hij spitsroeden lopen bij boze ADO-aanhangers. Ook deze week was het weer raak, zo’n 70 ADO-supporters verzamelden zich voor het chique Hotel des Indes om verhaal te halen over het vertrek van directeur Jan Willem Wigt en commissaris Ton Rutgrink. In plaats van geldschieter Wang te belagen, zouden de betrokken supporters beter eens kritisch naar de prestaties van hun eigen bestuur kunnen kijken.

Hoewel geen voetballiefhebber, volg ik de financiële en organisatorische ontwikkelingen rond ADO en zijn eigenaar Wang Hui, die inmiddels de proporties van een echte soap hebben aangenomen, met stijgende verbazing. Het is een fraai staaltje van miscommunicatie en culturen die clashen, maar ook van een stel verwende kinderen die kwaad worden omdat ze hun zin niet krijgen. Voor de fans van ADO is Wang een noodzakelijk kwaad: zijn geld is welkom maar voor de rest moet hij zich nergens mee bemoeien.Vanaf het moment dat grootaandeelhouder Mark van der Kallen de Haagse club voor meer dan acht miljoen euro verkocht aan het Chinese sportbedrijf United Vansen van Hui Wang is de rust in de bestuurskamer van ADO ver te zoeken geweest. Aanvankelijk dachten ze bij ADO dat Wang zich als een suikeroom op de achtergrond zou houden en indien nodig met geld op de proppen zou komen, maar dat was redelijk naïef. Ze hadden beter kunnen weten als ze zich een beetje verdiept hadden in de Chinese manier van zakendoen of even contact hadden opgenomen met Gerard van Olphen die na de overname van Vivat door het eveneens Chinese Anbang als bestuurder aan de kant werd gezet. Chinezen hebben over het algemeen niet veel op met de andere bestuursculturen en gaan als ze eenmaal eigenaar zijn het liefst hun eigen gang.Wang wilde waar voor zijn geld en een stevige vinger in de pap. Geld werd niet overgemaakt voordat duidelijk was waar het geld aan werd besteed. Geen onredelijke eis voor een geldschieter. Dat bracht ADO echter in de financiële problemen omdat de club het geld dat Wang zou investeren al had uitgegeven voor het binnen was. De Zwarte Piet werd door het bestuur van ADO meteen naar Wang geschoven. Hij had geen verstand van voetbal en door constant betalingen op te houden bracht hij de club in een moeilijke positie. Het bestuur van ADO ging zelfs zover om de eigenaar van de club publiekelijk te betitelen als wanbetaler en onbetrouwbaar. In de wandelgangen werd gesproken over ‘die Chinees’. Het getuigt allemaal van weinig respect en dat is niet slim. Zoals de Engelsen zeggen: You don’t bite the hand that feeds you. Het bestuur zette hiermee ook de toon voor supporters die met steeds grover geschut protesteerden tegen de gang van zaken.  Het is niet gek dat Wang zich onheus bejegend en geschoffeerd voelde door Wigt die er volgens hem een onverantwoordelijke financieel bedrijfsvoering op na hield. De feiten spreken hier in Wangs voordeel want toen hij de club aankocht was ADO een financieel gezonde club die op zoek was naar nieuw kapitaal om de prestaties naar een hoger niveau te brengen. In 2015 werd nog 3,5 miljoen euro uit China overgemaakt en kwam er 2 miljoen euro aan transfergeld binnen.  Dit verschafte de club een goede uitgangsbasis.Wigt trok echter een te grote broek aan. Terwijl er minder sponsorgelden binnenkwamen werden er ruime salarissen aan de spelers betaald en hoewel het voortbestaan van de club aan een zijden draadje hing, kreeg ook het kantoorpersoneel een bonus. In april maakte Wang nogmaals geld over om ADO uit de problemen te halen maar deze keer zag zijn kans schoon. Hij schoof Wigt aan de kant. Wigt wordt tijdelijk opgevolgd door Mattijs Manders die orde op zaken moet stellen en de verstoorde relatie met de grootaandeelhouder moet herstellen.Het zou helpen als de supporters van ADO  wat realiteitszin tonen en zich nu even koest houden om Manders zijn werk te laten doen.  Oftewel in goed Haags: Kap Nâh!!