Klaas Knot nieuwe working class hero
De gestaalde kaders van de vakbeweging moesten even slikken en verkeren nu in een zware identiteitscrisis. De afgelopen jaren hebben ze niets anders geroepen dan koopkracht, koopkracht en nog een koopkracht zonder dat dat zoden aan de dijk heeft gezet. En nu worden ze rechts ingehaald door Klaas Knot, de man die altijd aandringt op bezuinigen, de tering naar de nering zetten en sparen voor een appeltje voor de dorst.Nu is het wel zo dat Klaas, en met hem een aantal andere bekende Nederlandse economen, al enige tijd pleit voor een verbetering van de koopkracht om de economie een extra stimulans te geven. Tot nu toe was deze oproep aan dovemansoren gericht, maar nu heeft Klaas zijn stelling onderbouwd met onderzoek. Uit een studie van De Nederlandsche Bank blijkt dat van alles wat we met elkaar verdienen, het nationale inkomen, 73% bestaat uit arbeidsloon en de rest uit bedrijfswinsten. Die 73% is volgens DNB relatief laag en beduidend minder dan de 78% die tot nu toe werd gehanteerd. De daling is volgens hen te wijten aan de beloning van ZZP’ers die lager uitvalt dan in eerdere berekeningen werd aangenomen. Het klinkt best logisch dat nu het beter gaat in het bedrijfsleven, werknemers hier ook van mogen profiteren. VNO-NCW is het hier echter niet mee eens. Zij reageerden op de voor hen karakteristieke korte en bondige wijze: “Onzin! Hogere lonen zijn alleen maar een recept voor meer werkloosheid.” Ze erkennen weliswaar dat de koopkracht van veel werknemers is achtergebleven de afgelopen jaren, maar dit is volgens hen het gevolg van de hoge loonkosten en daarmee spelen ze de bal terug naar de overheid. Wat deze werkgevers vergeten is dat een beetje extra koopkracht ook voor hen weleens gunstig zou kunnen uitpakken. De overheid houdt zich intussen lekker op de vlakte en geeft geen directe reactie anders dan: “We gaan het bestuderen”. Ik vraag me af of het pleidooi van Klaas Knot niet stiekem prettig wordt gevonden. “Knot heeft het immers alleen over het bedrijfsleven. De ambtenarensalarissen, waar de overheid verantwoordelijk voor is, blijven buiten schot. Hogere salarissen leiden tot hogere belastinginkomsten en dat zou het begrotingsoverleg dat lastig verloopt nu de aardgasopbrengsten drastisch zijn gedaald, een stuk makkelijker maken. Extra inkomsten betekent dat de overheid minder in haar eigen uitgaven hoeft te schrappen. Wel vervelend dat de werkgevers dan meteen weer roet in het eten gooien en beginnen over te hoge loonkosten in de vorm van belastingen en premies die leiden tot meer flexibele contracten en ontslagen. In tijden van toenemende robotisering wellicht geen loos dreigement. Het wachten is op het volgende pleidooi van onze held Klaas Knot. Nu hij de werknemers voor zich heeft gewonnen zou hij het de volgende keer kunnen hebben over lagere belastingen op loon zodat hij ook de held van de werkgevers wordt. Dan is het voor iedereen win-win. De werknemers krijgt meer geld in zijn portemonnee en de werkgever houdt zijn winst waarover natuurlijk keurig belasting wordt betaald. De Nederlandse overheid krijgt zo de gewenste extra koopkracht en belastinginkomsten.Vooralsnog slaagt Klaas er nog niet in een loongolf te veroorzaken, maar de eerste rimpeling in de vijver is er. Het is nu aan de overheid, werkgevers en werknemers om dit op te pakken.