Wolf of Wall Street

Jordan Belfort, de zelfbenoemde Wolf of Wall Street, was deze week in Nederland en dat werd in alle media breed uitgemeten. Zelfs het NOS Journaal besteedde aandacht aan zijn ‘motivational speech’ in de RAI. Ik vraag me af wat waar die vreemde fascinatie voor criminelen, of ex-criminelen, vandaan komt. Voor de kleine misdadiger, gespecialiseerd in het betere jatwerk of bijstandsfraudeurs, hebben we over het algemeen weinig goede woorden over. Zodra iemand echter op grote schaal de boel oplicht of een misdaadkartel leidt, wordt hij of zij opeens Meesterfrauder of Topcrimineel genoemd.

Misleidende termen die volgens mij de lading niet dekken: het zijn gewone criminelen en oplichters die anderen grote schade toebrengen. Toch weten ze ons te fascineren. Misschien omdat we zelf stiekem ook wel even het leven van Jordan Belfort, zoals verfilmd in The Wolf of Wall Street, zouden willen leiden. Of omdat het af en toe heel verleidelijk is om even lak aan de wereld te hebben. Misschien ook wel omdat het ons een soort moreel superioriteitsgevoel geeft: wij zijn zo niet. Wat de reden ook is, de kale hal in de RAI waar Belfort zijn drie uur durende verkooptraining hield, zat vol om te horen wat hij te vertellen had. In de wereld van Belfort valt de mensheid te verdelen in twee soorten: eenden en adelaars. Eenden zijn volgens hem de party poopers die altijd bedenken waarom iets niet kan en de adelaars dat zijn de durfallen die in alles kansen zien en zorgen dat iets wel kan. Natuurlijk wil iedereen een adelaar zijn en dat is de truc van Belfort: heel eventjes geeft hij het idee dat je een adelaar bent en alles mogelijk is als je je best maar doet. Tsjakka! Waar hebben we dat eerder gehoord? Belfort presenteert zich nu als een bekeerde die zijn kennis van verkopen alleen nog ten goede wil aanwenden à raison van 30.000 euro per sessie. Maar een deel van dat geld, bezweert hij, wordt gebruikt om de gedupeerden van zijn aandelenzwendel terug te betalen. Volgens de  Amerikaanse  justitie moet hij in totaal 110 miljoen dollar terugbetalen. Tot nu toe is 11 miljoen dollar afgelost. Gedupeerden claimen nog geen cent te hebben gezien. Er gloort licht voor hen aan de horizon: Belfort claimt met zijn eerlijke activiteiten nu meer geld te verdienen dan met al zijn oplichterspraktijken. Dit jaar verwacht hij 100 miljoen dollar binnen te harken met zijn congressen en privé coaching sessies en dan zullen alle gedupeerden worden betaald. Het klinkt goed maar om dit bedrag te verdienen moet hij, bij een tarief van 30.000 dollar per sessie, 3.300 sessies geven oftewel tien sessies per dag. Zelfs als hij een aantal privé sessies erbij doet, lijkt dit moeilijk haalbaar. Maar, zoals Belfort zelf zegt: ‘Geloof er in en het zal zeker gebeuren’. Misschien ben ik te cynisch, iedereen verdient immers een tweede kans. Misschien zou het helpen als hij vragen over het wegsluizen van geld naar Australië om het buiten het zicht van de Amerikaanse autoriteiten te houden, gewoon zou beantwoorden in plaats van weg te lopen. Misschien helpt het als hij er in slaagt alle gedupeerden, niet alleen de kopers van aandelen maar ook zijn voormalige collega´s die hij er bij lapte om strafverlaging te krijgen, schadeloos te stellen. Dat zou pas TOP zijn!